कांग्रेसले निम्त्याएको दुर्गति

वीपीद्वारा प्रतिपादित राष्ट्रिय मेलमिलापको नीतिलाई अधिकांश कांग्रेसीजनले श्राद्धमा विरालो बाध्ने शास्त्रीय शैलीमा रुपान्तर गरिदिएका छन् । खासगरी पुस १६ को तिथिमा यसो एकाध ठाउमा वृक्षा रोपण गरिदिनु एकाध सय स्कुले विद्यार्थीलाई ¥यालीमा सहभागी गराएर ‘स्व. वीपी कोइराला अमर रहुन्’ को नारा लगाइदिनु तथा वीपीको तस्वीरमा फूलमाला अर्पण गरेर आफूहरूलाई सच्चा वीपीवादीको ढोङ रच्नु अहिलेका अगुवा कांग्रेसीजनको वैशिष्ठ बनेको छ । रातदिन कम्युनिष्टस“गको सरसंगत र अंकमालमा रमाइरहेका उनीहरू वीपीले प्रतिपादन गरेको नीति विपरित यात्रारत छन् । परिणामतः नेपाली कांग्रेस राष्ट्रिय राजनीतिमा प्रतिदिन ओरालो लागेकै छ ।
३६ वर्ष अघि भारतको स्वनिर्वासन त्यागेर राष्ट्रिय मेलमिलापको नीति अख्तियार गर्ने वीपी कति दूरदर्शी रहेछन् भन्ने कुराको प्रमाण खोज्न अन्यत्र अलमलिनु पर्दैन । संंवैधानिक राजतन्त्रात्मक नीति त्यागेपछिको कांग्रेसको निरन्तरको अधोगतिले सवै कुरा प्रष्ट पारेकै छ । कृष्णप्रसाद भट्टराईपछिको पार्टी नेतृत्वले बाटो विराएवापत कांग्रेसको अधोगति शुरु भएको हो । दोस्रो जनआन्दोलन पछिका दिनमा त कांग्रेसका नेताहरू प्रकारान्तरले ‘कौन पुछे खेसरीका दाल’ को पीडा झेल्न वाध्य भएका छन् । माओवादी र एमालेले दुई दुइ पटक सरकारको नेतृत्व हा“किसक्दा पनि कांग्रेसको भागमा हातलाग्यो शून्य भएको छ ।
बलपूर्वक राजाबाट अधिकार खोस्ने गल्ती भयो भने विदेशी राजधानीमा बनेका नीति नेपालमा लादिने खतराप्रति वीपीले उतिबेलै सचेत गराएका थिए । राष्ट्रियता, प्रजातन्त्र र समाजवादको लागि राजतन्त्रस“गको सहकार्य विकल्परहित देखेर नै वीपीले राष्ट्रिय मेलमिलापको नीति प्रतिपादन गरेका हुन् । कांग्रेसले संवैधानिक राजतन्त्र परित्याग गरेपछि भारतको नयादिल्लीमा संसदवादी र माओवादीबीच १२ बु“दे सहमति सम्भव भएको हो । त्यस यता जे जति काम कुरा भएका छन् । ती सवैमा कुनै न कुनै रुपमा वाह्य प्रभाव हावी हुदै आएको छ । कांग्रेसले वाटो विराएपछिका दिनमा नेपालमा वैदेशिक गतिविधि साच्चिकै चुलिएका छन् । यस्तो अवस्था कांग्रेसको लागि सर्वाधिक घाटाजनक हुने वीपीले उतिबेलै देखेका थिए । वास्तवमा राष्ट्रिय मेलमिलाप दिवसको अवसरमा नेपाली कांग्रेस भित्रका सच्चा वीपीवादीहरूले एक पटक स्वस्थ चिन्तन गर्नै पर्दछ ।